onde migratrice — klaidžiojančioji banga statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. migratory wave; stray wave vok. Wanderwelle, f rus. блуждающая волна, f pranc. onde migratrice, f; onde vagabonde, f … Fizikos terminų žodynas
onde — abonde aronde ballon sonde blonde bonde confonde corresponde demi monde demi ronde débonde dévergonde faconde fonde fronde furibonde fusée sonde féconde gironde gronde inonde mappemonde micro onde microseconde microsonde monde morfonde moribonde… … Dictionnaire des rimes
VAGABOND, ONDE — adj. Qui erre çà et là. Homme vagabond. Femme vagabonde. Il s’emploie figurément et signifie Qui est désordonné, déréglé. Esprit vagabond. Tête vagabonde. Imagination vagabonde. Il s’emploie aussi comme nom; il se prend alors en mauvaise part… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
Wanderwelle — klaidžiojančioji banga statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. migratory wave; stray wave vok. Wanderwelle, f rus. блуждающая волна, f pranc. onde migratrice, f; onde vagabonde, f … Fizikos terminų žodynas
klaidžiojančioji banga — statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. migratory wave; stray wave vok. Wanderwelle, f rus. блуждающая волна, f pranc. onde migratrice, f; onde vagabonde, f … Fizikos terminų žodynas
migratory wave — klaidžiojančioji banga statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. migratory wave; stray wave vok. Wanderwelle, f rus. блуждающая волна, f pranc. onde migratrice, f; onde vagabonde, f … Fizikos terminų žodynas
stray wave — klaidžiojančioji banga statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. migratory wave; stray wave vok. Wanderwelle, f rus. блуждающая волна, f pranc. onde migratrice, f; onde vagabonde, f … Fizikos terminų žodynas
блуждающая волна — klaidžiojančioji banga statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. migratory wave; stray wave vok. Wanderwelle, f rus. блуждающая волна, f pranc. onde migratrice, f; onde vagabonde, f … Fizikos terminų žodynas
VAGABOND — ONDE. adj. Qui erre çà et là. Homme vagabond. Femme vagabonde. Il s emploie figurément, et signifie, Désordonné, déréglé. Esprit vagabond. Tête vagabonde. Imagination vagabonde. Poétiq., Course vagabonde. Il est aussi substantif ; et alors il … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
vagabond — vagabond, onde [ vagabɔ̃, ɔ̃d ] adj. et n. • 1382; bas lat. vagabundus, de vagari « errer » → vaguer I ♦ Adj. 1 ♦ Littér. Qui mène une vie errante. Peuples vagabonds. ⇒ nomade. ♢ Par ext. Une vie, une existence vagabonde, où l on se déplace, où l … Encyclopédie Universelle